Waarom ik voor Australië als eerste reis koos

Het is november 2018 als ik voor het eerst bezig ben met mijn plannen voor de zomervakantie van 2019. Ik wil een rondreis maken. Het liefst eentje met een enorme rugzak op mijn rug, in een land zo ver mogelijk bij Nederland vandaan. Ruim twee maanden later, in januari, besluit ik uiteindelijk om een maand naar Australië te gaan. Maar waarom koos ik eigenlijk voor Australië als eerste reis?

Het ‘gevaarlijke’ Midden-Amerika 

Mijn eerste ingeving is Peru of Chili, maar als snel komt daar ook Costa Rica bij. Ik zie het helemaal voor me, maar ik twijfel ook enorm. De Inca Trail naar Machu Picchu. Of toch een rondreis door de natuur van Costa Rica en eindigen bij een surfkamp in Santa Teresa? Al snel lees ik op internet dat Costa Rica één van de veiligste landen is van Midden-Amerika maar dat je er ook erg snel door heen bent en beter nog een buurland erbij kunt pakken. Ik bekijk video’s op YouTube, ‘pin’ er op los op Pinterest en stop alvast wat reisgidsen in mijn mandje op bol.com. Voordat ik het doorheb, ben ik helemaal verliefd geworden op dit continent en heb ik in mijn hoofd al een complete route uitgestippeld. Er is alleen één probleem: het reisadvies.

Waar Costa Rica en Panama een redelijk goed reisadvies (geel) hebben, is dat bij Nigaragua, Honduras en El Salvador toch een ander verhaal. Deze landen hebben gedeeltelijk een oranje advies en het Ministerie van Buitenlandse Zaken raadt je dan ook aan om alleen noodzakelijke reizen te doen naar deze delen. Met het reisadvies en mijn gebrek aan kennis van de Spaanse taal in mijn achterhoofd, besluit ik om te kijken naar groepsreizen. Ik vind uiteindelijk niets wat volledig aansluit bij mijn wensen en al snel kom ik andere bestemmingen tegen die mijn aandacht weten te trekken. Voor nu dus nog even geen Midden-Amerika, maar het staat zeker op mijn bucketlist voor de toekomst.

Het onbetaalbare Canada

Op Pinterest kom ik ook prachtige foto’s van Canada tegen. In een kano over het meer in Banff, beren en orka’s spotten op Vancouver Island en een dagtour naar Seattle. Dat klinkt ook wel erg aantrekkelijk allemaal. En als dan ook nog eens blijkt dat er precies een race van IndyCar is in Canada tijdens de periode dat ik er heen wil, lijkt alles helemaal op zijn plek te vallen.

Totdat ik een reisroute in elkaar probeer te zetten en erachter kom dat het best lastig wordt om zonder een auto te huren, op een betaalbare manier door dit immense land reizen. De hostels zijn aan de dure kant, de tours zijn niet goedkoop en ik ontkom niet aan het vliegtuig als ik van Vancouver naar Toronto wil voor de race. Tenzij ik drie dagen aaneengesloten in een trein wil zitten dan. Canada staat heel hoog op mijn lijstje, maar is voor nu nog even boven mijn budget.

Zuidoost-Azië of Australië

Als laatste twijfelde ik nog tussen de twee klassieke bestemmingen voor backpackers: Zuidoost-Azië en Australië. Azië stond nooit heel hoog op mijn bucketlist. Ik wilde wel ooit nog naar Thailand en Indonesië maar de landen in Europa, Zuid-Amerika en Oceanië hebben altijd iets hoger op mijn lijstje gestaan. Toch heb ik even getwijfeld om een rondreis door Thailand en Vietnam te doen. De prijzen van de hostels liggen er bizar laag en ik zag op Pinterest wat voor prachtige stranden je hier kunt vinden. Toch koos ik uiteindelijk voor het land van de kangoeroes, koala’s en surfers.

Ik roep al jaren dat ik ooit naar Australië wil en zag backpacken in dit land dan ook als één van mijn grootste dromen. Toch dacht ik niet direct aan Australië toen ik plannen aan het maken was voor de zomervakantie. Ik dacht dat het veel te ver en te groot was voor een maand. En is het ook niet net zo duur of zelfs duurder dan Canada? Na eindeloos research, twijfelen en rekenen kwam ik erachter dat het toch wel haalbaar was. Ik besloot om mijn langgekoesterde wens in vervulling te laten gaan. Op 26 januari 2019 boekte ik dan eindelijk mijn ticket van Amsterdam naar Brisbane. En ik kan je vertellen, het gevoel dat ik toen had, was onbeschrijfelijk.